مقدمه: اگر چه درمانهای مختلف سیستماتیک و موضعی برای لیشمانیوز جلدی پیشنهاد می شود، اما همچنان ترکیبات پنج ظرفیتی آنتیموان بعنوان خط اول درمان در این بیماری بکار گرفته می شوند. با توجه به افزایش عدم پاسخ بالینی، عوارض بالقوه جدی و عدم پذیرش مناسب دارو در بیماران، تلاش برای یافتن داروی مناسب تر برای درمان لیشمانیوز جلدی ادامه دارد. هدف: تعیین میزان اثر بخشی سولفات روی خوراکی در درمان لیشمانیوز جلدی حاد نوع خشک. روش اجرا: در این مطالعه تعداد 31 بیمار با تشخیص بالینی سالک خشک و اسمیر مستقیم مثبت از نظر جسم لیشمن، تحت درمان با سولفات روی خوراکی بمدت 45 روز به میزان 10 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن قرا رگرفتند. پی گیری دوره ای هر 3 هفته یک بار در طی درمان و یک و نیم ماه بعد از اتمام درمان انجام گرفت. یافته ها: 22 بیمار مطالعه را کامل نمودند که از این تعداد تنها 2 بیمار (9%) بهبودی کامل پس از 45 روز درمان داشتند و بقیه پاسخ بالینی مناسبی نشان ندادند. نتیجه گیری: بنظر می رسد ارزش درمانی سولفات روی خوراکی در سالک خشک اندک است.

در این مطالعه از 5 قلاده سگ بالغ نژاد مخلوط بومی که وزنشان بین 20-17 کیلوگرم بود، استفاده گردید. در معاینات کلینیکی و پاراکلینیکی همه سگ ها سالم تشخیص داده شدند. بعد از آرامش نسبی حیوان و قبل از خوراندن داروی سولفات کوئینیدین (کینیدین دورولس- آسترا) به ثبت الکتروکاردیوگرام از سگ ها گردید. این دارو با دز 10 mg/kg در پنج نوبت و با فواصل یک ساعت بوسیله لوله معدی به سگ ها خورانده شد. در طول آزمایش هر ده دقیقه یک بار و همچنین 12، 24، 48 و 72 ساعت بعد از خوراندن آخرین دز دارو اقدام به ثبت الکتروکاردیوگرام گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که:فاصله زمانی موج P افزایش یافته که این افزایش معنی دار است (P<0.05). تعداد ضربان قلب، فواصل زمانی کمپلکس QRS و موج T و همچنین ارتفاع امواج R, Q, P و T افزایش پیدا کرده اند، اما این افزایش معنی دار نمی باشد. فاصله زمانی P-R و Q-T کاهش مختصری را نشان می دهند، اما این کاهش معنی دار نیست. ارتفاع موج S ابتدا کاهش و بتدریج افزایش نشان می دهد. اما این تغییرات نیز معنی دار نمی باشد.بطور کلی نتایج حاصله در این بررسی نشان می دهد که از داروی سولفات کوئینیدین به عنوان یک داروی آنتی آریتمی مفید در درمان آریتمی های مختلف مخصوصا فیبریلاسیون دهلیزی می توان استفاده نمود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

سابقه و هدف: عفونت ادراری شایع ترین بیماری مجاری ادراری کودکان می باشد که علایم مشخصی ندارد و بعضی موارد با تظاهرات غیر معمول مانند کاهش وزن، نارسایی رشد و بی اشتهایی بروز می کند. روی باعث افزایش پاسخ میزبان به بسیاری از عفونت ها می شود و نقش مهمی در هموستاز سیستم ایمنی دارد. هدف این تحقیق، بررسی اثر روی بر درمان مناسب عفونت های ادراری کودکان بود.مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 200 بیمار مبتلا به عفونت اداری بستری شده در بیمارستان امیرکبیر اراک، به دو گروه مساوی مداخله و شاهد تقسیم شدند. دو گروه از نظر متغیرهای: سن، جنس، مشخصات آزمایشگاهی ادرار و وضعیت بالینی و علایم بیماری (مانند تب، سوزش و تکرر ادرار) مشابه بودند. گروه مورد، علاوه بر درمان عفونت اداری، شربت خوراکی سولفات روی و گروه شاهد فقط درمان عفونت ادراری را دریافت نمودند.یافته ها: نتاج نشان داد که در گروه مورد سوزش و تکرر ادراری به طور معنی داری زودتر بهبود یافت در حالی که درد شکمی به مدت طولانی تر ادامه داشت. تفاوت معنی داری در زمان قطع تب، زمان منفی شدن کشت ادراری، 48 ساعت بعد از شروع درمان و 7 تا 10 روز بعد از اتمام درمان مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد برای کاهش سوزش ادراری و تکرر ادراری شدید در طی عفونت ادراری می توان از داروی روی استفاده نمود. در زمان وجود درد شکم، استفاده از داروی فوق پیشنهاد نمی شود.

زمینه و هدف: بیماری های اسهالی یک علت مهم مرگ و میر و سوء تغذیه در شیرخواران و کودکان در دنیا می باشد که منجر به هزینه اقتصادی و بار روانی بر والدین کودکان می شود. روی با افزودن ظرفیت جذبی سلول های پرزی روده و کاستن باکتری های گرم منفی روده ای و مهار ترشح کلر و بهبود ترمیم سلولی، سبب بهبود سریع تر اسهال در کودکان می گردد. مطالعه فعلی اثربخشی شربت سولفات روی خوراکی را بر روند درمان در کودکان مبتلا به گاستروآنتریت استان زنجان بررسی می کند.روش بررسی: این مطالعه بصورت کارآزمایی دوسوکور تصادفی صورت گرفت که در مجموع تعداد 400 نفر از کودکان مبتلا به گاستروآنتریت حاد بستری شده به دو گروه مساوی 200 نفری در محدوده سنی 6 تا 24 ماه تقسیم شدند. گروه مداخله، روی را به صورت شربت سولفات روی خوراکی به میزان 5 میلی لیتر (22 میلی گرم) روزانه دریافت کردند، گروه شاهد نیز دارونما دریافت کردند. اطلاعات لازم در پرسشنامه، به دقت درمدت 10 روز ثبت گردید و با استفاده از تست های آماری Mann-Whitney U testو T-testمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین تعداد دفعات اسهالی در گروه مداخله کمتر از شاهد و میانگین افزایش وزن پس از 10 روز در گروه مداخله بیشتر از شاهد بود. در آزمون های آماری این اختلاف در هر 2 مورد معنی دار بوده (P<0.0001) ولی در مورد طول مدت بستری در بیمارستان و تعداد روزهای اسهالی تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که ارتباط معنی داری در تعداد دفعات اسهال و افزایش وزن در کودکان مبتلا به گاستروآنتریت حاد بستری شده تحت درمان با سولفات روی خوراکی وجود داشت. بنابراین پیشنهاد می شود که شربت سولفات روی خوراکی به مدت 10 تا 14 روز در زمان اسهال حاد آبکی کودکان تجویز گردد.

هدف: هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر مکمل خوراکی روی به همراه کوآموکسی کلاو بر درمان اوتیت میانی با تجمع مایع در مقایسه با کوآموکسی کلاو به تنهایی است. تاثیر آن 3 و 6 هفته پس از تجویز مورد ارزیابی قرار گرفت.مواد و روش ها: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی مداخله ای دوسوکور، کودکان 4 تا 14 سال که به دلیل اوتیت میانی با تجمع مایع، به درمانگاه گوش و حلق و بینی ارجاع شده بودند، بطور رندوم به دو گروه روی و گروه پلاسبو تقسیم شدند. کودکان در بدو ورود و پس از 3 هفته از درمان با اتوسکوپی و تمپانومتری مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای کودکانی که پس از 3 هفته، به طور کامل درمان نشده بودند، درمان به مدت 3 هفته دیکر تمدید شد (در کل 6 هفته).نتایج: 52 کودک وارد مطالعه شدند که از این تعداد 29 نفر در گروه روی و 23 نفر در گروه پلاسبو قرار گرفتند. در پایان اولین دوره درمان (3 هفته) 62.1 درصد کودکان در گروه روی بهبودی بالینی نشان دادند در حالیکه در گروه پلاسبو معادل 5/43 درصد بود. از نظر تمپانومتری، در بین دو گروه از نظر آماری تفاوت معناداری وجود نداشت. پس از دومین دوره درمان (6 هفته) نیز از لحاظ بهبودی بالینی و تمپانومتری تفاوت آماری مهمی بین دو گروه وجود نداشت، اما میزان بهبودی در گروه روی به طرز قابل توجهی بهتر از گروه پلاسبو بود. تجویز روی با مدت زمان درمان (3 هفته و 6 هفته) نیز رابطه آماری معنا داری وجود نداشت.نتیجه گیری: اگرچه در این مطالعه تجویز مکمل خوراکی روی از لحاظ آماری تاثیری بر درمان اوتیت میانی با تجویز مایع نداشت، اما میزان بهبودی در گروه روی بهتر ازگروه پلاسبو بود، به ویژه با تجویز طولانی تر روی (6 هفته در برابر 3 هفته) این تاثیر بهتر بود. با توجه به یافته های فوق به نظر می رسد مطالعات بیشتر در زمینه تاثیر مکمل خوراکی روی بر درمان اوتیت میانی با تجمع مایع، لازم باشد.

سابقه و هدف: سل هنوز یک مشکل بهداشتی عمده در جهان می باشد. سوء تغذیه بطور شایع در بیماران مبتلا به سل دیده می شود. یکی از مهمترین عناصر معدنی که در مطالعات سوء تغذیه بررسی شده روی می باشد. کمبود عناصر معدنی در مسلولین بویژه روی در بسیاری از موارد گزارش شده است. هدف این مطالعه تعیین اثر روی خوراکی مکمل در تسریع روند منفی شدن خلط بیماران مسلول می باشد. مواد و روش ها: این تحقیق یک روش کارآزمایی بالینی شاهد دار تصادفی شده دو سوکور است که در مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی سل و بیماریهای ریوی انجام شده است. مسلولین با سل ریوی ثابت شده که دارای اسمیر خلط مثبت و کشت مثبت بودند با روش تصادفی به دو گروه مورد و دارونما تقسیم شدند. در افراد گروه مورد، 5/0% محلول سولفات روی با دوز 15 میلی گرم در روز تجویز شد. در همین زمان در گروه دارونما، آب مقطر (بجای دارو) با همان دوز سولفات روی داده شد. هر دو گروه درمان استاندارد Cat-I را دریافت کردند. بیماران در هر دو گروه بررسی کلینیکی شدند. تست اسمیر در روزهای صفر، 15، 30، 60 برای آنها انجام شد و نتایج بررسی شد. یافته ها : از 24 بیمار در گروه مورد و 20 بیمار در گروه دارونما، اسمیر در 6 نفر (25%) از گروه مورد منفی شد ولی در گروه دارونما در پایان روز پانزدهم هیچ اسمیری منفی نشد (P<0.05).در انتهای ماه اول، اسمیر در 17نفر(70.8%) از گروه مورد مداخله و فقط 8 نفر (40%) از گروه دارونما منفی شد (P<0.05).در پایان ماه دوم نتایج اسمیر در همه بیماران هر دو گروه منفی شد.نتیجه گیری و پیشنهادات: با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه، به نظر می رسد که روند تسریع منفی شدن اسمیر خلط در گروه مورد که از مکمل های سولفات روی خوراکی استفاده کرده بودند سریعتر بود.

زمینه و هدف: هیپربیلی روبینمی یک مشکل شایع در بین نوزادان است. پیشگیری از بروز زردی شدید مطمئن تر از درمانهای رایج نظیر فتوتراپی یا تعویض خون می باشد. در بعضی از مطالعات حیوانی و انسانی ارتباط میزان روی و شدت زردی مطرح شده است. در این مطالعه به بررسی تاثیر خوراکی روی بر بیلی روبین نوزادان زیر 1800 گرم طی هفته اول پرداختیم.مواد و روش کار: تحقیق حاضر به صورت یک مطالعه کارآزمایی بالینی در نوزادان بیمارستان بنت الهدی بجنورد انجام گرفت. نوزادان زیر 1800 گرم که سن 24±6 ساعت داشته باشند وارد مطالعه شدند و به 2 گروه مداخله (دریافت سولفات روی) و گروه کنترل تقسیم شدند. بررسی بیلیروبین سرمی روزهای 3 و 7 صورت گرفته و متوسط زمان فتوترابی با هم مقایسه شدند. اطلاعات مربوط به متغیرهای کیفی و کمی گروهها بر اساس تست کای دو و تی مستقل با نرم افزار SPSS 15 آنالیز شدند.یافته ها: از 66 نوزاد مورد بررسی 32 نفر در گروه مورد و 34 نفر در گروه پلاسبو قرار گرفتند. میانگین بیلی روبین روز سوم در گروه a و b به ترتیب 2±7.7 و 2± (p=0.053) 8.7و روز هفتم 2±6.0 و 2± (p=0.012) 7.6اختلاف معنی داری بین دو گروه نشان داد. گروه دریافت کننده پلاسبو نسبت به زینک سولفات بیشتر نیازمند دریافت فتوتراپی بوده است (84 و 108 ساعت).نتیجه گیری: در این مطالعه، تجویز سولفات روی خوراکی به میزان 10 میلی گرم روزانه باعث کاهش بیلی روبین سرمی در نوزادان نارس شد. در این مطالعه نیاز به فتوتراپی درگروه مورد کمتر از گروه پلاسبو بود. با مصرف روی هیچ گونه اثر سوء کوتاه مدت در نوزادان گزارش نگردید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: آکنه ولگاریس یک بیماری شایع پوستی می باشد و بسیاری از مردم تقریبا در دوره ای از زندگی به آن مبتلا می شوند. جهت درمان این بیماری از آنتی بیوتیک های مختلفی استفاده می شود. با توجه با اثرات عنصر روی بر پوست بدن در این مطالعه اثرات درمانی روی با تتراسیکلین مورد مطالعه قرار می گیرد.روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده 82 بیمار مبتلا به آکنه ولگاریس بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه مداخله روزانه 220 میلی گرم سولفات روی (معادل 50 میلی گرم روی) به مدت 12 هفته و در گروه دوم داروی روتین شده تتراسیکلین به مقدار 250 میلی گرم چهار بار در روز (یک گرم در روز) به مدت دوازده هفته تجویز گردید و سپس علایم بهبودی مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS win و از تست های آماری کای اسکور و T-test استفاده شد.یافته ها: دو گروه در ابتدای مطالعه از نظر علایم، محل ابتلا و میزان روی سرم با هم تفاوت معنی دار آماری نداشتند و بعد از 3 ماه پس از درمان میزان بهبودی در دو گروه مشابه بود.نتیجه گیری: بنظر می رسد استفاده از سولفات روی در درمان آکنه ولگاریس می تواند به اندازه تتراسیکلین کارآیی داشته باشد.